تا اوج

به بقالی یا سوپرمارکت‌های محله‌های فقیر نشین بروید
و از مغازه‌دار بخواهید دفتر بدهی مشتریان را به شما نشان بدهد.
بدون شک زنان بیوه و فقیرانی را خواهیم یافت که اجناس
ومایحتاجشان را به صورت نسیه می‌خرند و صبر می‌کنند
تا یارانه را دریافت کنند و یا از جایی به آن‌ها کمک برسد.
خواهید دید که حجم بدهی‌هایشان در دیدگاه شما بسیار کم خواهد بود
ولی برای آنان بار سنگینی در زندگیشان هست،
بدهی‌هایی که قادر به پرداخت آنها هستید را پرداخت کنید
حتی توانستید جزئی از آن را پرداخت کنید.
هر ماه یا هر وقت توانستید این کار را در مغازه‌های مختلف انجام بدهید
تا این خیر شامل تعداد زیادی از خانواده‌ها شود.
اگر قادر به این کار نیستید این ایده و فکر را نشر دهید،
شاید دیگران بتوانند به آن عمل کنند.
اطمینان داشته باشید ارزش این کار اگر از پخش غذای نذری
بیشتر نباشد،کمتر نیست.