تا اوج

مژده ای دل که شب نیمه شعبان آمد
بر تن مرده و بی جان جهان جان آمد
بانگ تکبیر نگر در همه عالم برپاست
همه گویند مگر جلوه ی یزدان آمد
عالم…و مکان در طرب و وجود و سرور
حور و غلمان و ملائک همه خندان آمد
از زمین نور به بالا رود امشب زیرا
نور خورشید امامت همه تابان آمد
فاش گویم که شود شاد دلت زین مژده
مهدی فاطمه آن مهر فروزان آمد
مهدی آل محمّد گل گلزار رسول
حجة ابن الحسن آن مظهر ایمان آمد
باب او عسکری و مام او را نرجس شد
زین دو گوهر ثمر لؤلؤ و مرجان آمد